Małe Antyle Królika

‹ Poprzedni news

Pierwsze nordcupowe statuetki rozdane

Następny news ›

Nowa kolekcja w butiku Beneteau

Komunikat o błędzie

Notice: Undefined index: module w flexpaper_smartphone_field_display_alter() (linia 12 z /srv/www/motorowyjachting/public_html/sites/all/modules/custom/flexpaper_smartphone/flexpaper_smartphone.module).
Notice: Undefined index: module w flexpaper_smartphone_field_display_alter() (linia 12 z /srv/www/motorowyjachting/public_html/sites/all/modules/custom/flexpaper_smartphone/flexpaper_smartphone.module).
Notice: Undefined index: module w flexpaper_smartphone_field_display_alter() (linia 12 z /srv/www/motorowyjachting/public_html/sites/all/modules/custom/flexpaper_smartphone/flexpaper_smartphone.module).
Notice: Undefined index: module w flexpaper_smartphone_field_display_alter() (linia 12 z /srv/www/motorowyjachting/public_html/sites/all/modules/custom/flexpaper_smartphone/flexpaper_smartphone.module).

Dodane dnia 26 Czerwiec 2017 r.

Po przepłynięciu Atlantyku na 6,5-metrowej, odkrytopokładowej mieczówce rozpocząłem w końcu docelowy etap wyprawy Dinghy Atlantic, czyli etap karaibski. Zostałem gościnnie przyjęty na kotwicowisku i otrzymałem miejsce na darmowym, nieużywanym akurat prywatnym muringu w jednej z huraganowych zatoczek – nieco oddalonej od miasteczka Le Marin na Martynice, ale za to cudownie spokojnej i osłoniętej. Odległość od cywilizacji nie była problemem dzięki wydobytemu z przepastnych czeluści bakisty pontonowi Proscan Marine (czytaj: mieścił się w niej na styk).

Nie trzeba było długo rozpytywać, żeby pierwsza praca na Martynice się znalazła. Potrzebowałem zastrzyku finansowego dla podtrzymania przy życiu kasy jachtowej, choć zapasy jedzenia były jeszcze dość spore. Mimo to – puszek, makaronów, ryżów i w ogóle wszystkiego, czym wypełnione były moje bakisty spożywcze, miałem po przelocie atlantyckim już bardzo dość. Zacząłem remont małej poliestrowej łódki polskiego nurka pracującego w marinie, czekając na przylot mojej Anety. Poznałem większość polskiej społeczności na kotwicowisku w Le Marin, w tym Mateusza, Karolinę i ich małego Bruna z projektu rodzinnego żeglowania „Sputnikiem Dookoła Ziemi”, którzy właśnie zmieniali jacht na większy. Po niespełna dwóch tygodniach wypłynąłem na lotnisko po Anetę, bo uznałem, że przyjemniej i taniej będzie się przesiąść wprost z samolotu do pontonu niż do taksówki. „Wprost” było w przenośni – od terminalu do kanału, na którym możliwie najbliżej udało się zaparkować, był około kilometr, na trasie którego spotkaliśmy stado krów i byków (było już ciemno), które musiałem rozgonić jak wytrawny pastuch, używając trzcinki i pokrzykując „yalla, yalla!”. Droga powrotna do Le Marin – pierwszy morski rejs Anety – zajęła nam aż dwa dni z przystankiem z uwagi na przeciwne wiatry i prądy. Mieliśmy w planie dotrzeć do Grenady i postać na niej kilka dni, w miarę możliwości odwiedzając prawie wszystkie Wyspy Zawietrzne (Windward Islands) po drodze.

Wypływamy z Martyniki

Niedługo czekaliśmy na pierwszą przygodę. Wypłynęliśmy w 1,5-dobowy przeskok z Martyniki na St. Vincent. Gdy nad ranem, podsypiając jeszcze nieco, minęliśmy St. Lucię i jej Pitony i znaleźliśmy się już dobrze w tzw. kanale pomiędzy wyspami, przeszła gwałtowna burza. Wschodzące słońce i ulewa, dość silny szkwał i refowanie żagli – całkiem dobra okazja do wyciągnięcia sztormiaka Henri Lloyda, w którym spędziłem już, przykuty do steru, resztę dnia. Ulewa przeszła, jednak problem był innej natury. Byliśmy bardzo mocno spychani przez prąd i południowo-wschodni, przeciwny wiatr, na zachód – poza łuk wysp. Nasz kurs jedynie optycznie prowadził w okolice St. Vincent, lecz kurs nad dnem wychodził zupełnie inny, w otwarte Morze Karaibskie. Przy prędkości 2 w. i mniej. Niechętnie się wycofuję, lecz fakt posiadania kilku zaledwie litrów wody słodkiej na pokładzie wyraźnie wskazywał, że trzeba zawrócić na St. Lucię. Zmieniliśmy hals na przeciwny i łódź skoczyła do przodu z prędkością 6 w., również ostrym bajdewindem, lecz pchana przez prąd północnorównikowy i pływowy, który przyspiesza w kanałach między wyspami. Szacowałem go na nie mniej niż 3 w. Morze było bardzo skołtunione. Mimo zmiany planu – wciąż ten sam problem!

Więcej na ten temat można przeczytać w Jactingu 7/2016. Dostęp on-line do pełnej wersji numeru tutaj w cenie 9.90 PLN.

Fot. arch. autora