Zapis według dialogu Platona Timaios przedstawia się następująco: „Istniało swojego czasu, Solonie, przed największym potopem państwo… wielka potęga militarna i w ogóle prawa miało znakomite. Miało dokonać czynów najpiękniejszych i wytworzyć ustrój najlepszy ze wszystkich, o jakich nas dziś pod słońcem wieści dochodzą. Otóż na tej wyspie, na Atlantydzie, powstało wielkie i podziwu godne mocarstwo”. Mocarstwo to prowadziło wojnę, próbując opanować także cały teren Morza Śródziemnego. Grecy wraz sojusznikami przeciwstawili się tej potędze. Mieszkańcy Atlantydy panowali nad „Libią aż do granic Egiptu i nad Europą aż po Tyrrenię”, czyli nad całą Afryką Północną i Europą aż po półwysep Apeniński.
Z państwem tym prowadzili wojnę Egipcjanie i Grecy, o czym – według Platońskiego źródła – mówili kapłani egipscy. W czasach Solona była to już daleka przeszłość. Według relacji tych kapłanów potężne wówczas państwo greckie było głównym autorem zwycięstwa i wyparcia mieszkańców Atlantydy na ich wyspę po drugiej stronie Słupów Herkulesa (jak się obecnie uważa – Cieśniny Gibraltarskiej). „Później przyszły straszne trzęsienia ziemi i potopy i nadszedł jeden dzień i jedna noc okropna - wtedy całe wasze wojsko zapadło się pod ziemię a wyspa Atlantyda tak samo zanurzyła się pod powierzchnią morza i zniknęła”.
W okresie wielkich odkryć geograficznych temat Atlantydy stał się istotny i niewątpliwie wszyscy żeglarze, i nie tylko oni, szukali śladów po tej wyspie. W następnych wiekach, w miarę rozwoju archeologii, kolejne wykopaliska trudne do zidentyfikowania przypisywano cywilizacji zaginionej Atlantydy. Na mapach pojawiły się miejsca, które opisywano jako Atlantydę. Doskonałym przykładem jest mapa Sebastiana Münstera z 1561 roku, na której Amerykę Południową zaznaczono zgodnie z platońskim opisem jako Atlantydę. Ponadto zaznacza na tym kontynencie istnienie kanibali i gigantów. Na północy można także zobaczyć Florydę i Nową Francję oddzielone fałszywym morzem Verrazzano. W samym środku mapy jest napis Parias abundat auro & margaritis, co znaczy: półwysep Paria złoto i perły. Ameryka Południowa została potraktowana przez Münstera jak wielka wyspa. Kartograf najwyraźniej zaniedbał informację o tym, że Atlantyda została zatopiona.
Liczne odkrycia geograficzne oraz prace, których autorami są Tycho Brahe i Mikołaj Kopernik, zadziałały niewątpliwie inspirująco na rozwój poglądów dotyczących budowy Ziemi i Wszechświata. Wielu współczesnych uczonych zmierzyło się z problemem rozszerzenia tej wiedzy, ponieważ dotychczasowa okazała się już niewystarczająca. Interpretatorów było sporo, i sława i wartość odkryć niektórych utrzymały się do dziś.
Zdięcie: źródło Wikipedia
Cały artykuł dostępny w Jachtingu 3-4/2019. Kup wersję online po kliknięciu w link